De duurzame tuinmaterialen vliegen je tegenwoordig om de oren. De redenen waarom deze producten als duurzaam worden aangeprezen klinken in eerste instantie plausibel.
Neem nu de composiet vlonderplank. Het lijkt op hout, je gebruikt minder hout en het gaat langer mee dan hout. Bovendien je glijdt er niet zo op uit als hout en er zijn geen splinters. Dus ook duurzaam voor jezelf.
We willen bij aankoop van een product allemaal graag horen dat we goed bezig zijn maar wat is er dan duurzaam aan een product waarin je een hoogwaardig materiaal als hout degradeert tot een laagwaardig materiaal door houtvezels in te pakken in plastic?
Uiteindelijk zal je terras eindigen op een vuilstort of eroderen tot milieuonvriendelijk stof. En wie wil er nu 30 jaar vastzitten aan de zelfde karakterloze terrasplank. Okee, hout is schaars. Maar er is geen enkele reden dat hout schaars zou moeten zijn. Er is ruim voldoende ruimte, waar dan ook, om productiebossen aan te leggen die aan deze vraag kunnen voldoen. Dat we zo bezorgd zijn over de regenwouden is grotendeels te wijten aan kap voor de omvorming tot landbouwgebied. De kap zelf is het probleem niet, zolang je maar terug plant. Bovendien, we zijn totaal niet aan regenwouden gebonden. Europees hardhout, zoals eiken of robinia, is een fantastisch product.
Zolang je houten terras er ligt heb je toch mooi een hele hoop co2 gebonden, je kan je hout prima beschermen met producten op basis van bijvoorbeeld lijnolie, het terras wordt mooier met de jaren en af en toe een splinter in je voet doet je beseffen dat je leeft.
Wij zeggen: “Weg met die duurzame plank voor je kop. Lang leve de splinter!”
Comments are closed.