Rond de Prinses Beatrixlaan spelen diverse grote ontwikkelingen die er voor zorgen dat er op een andere manier naar de betekenis van deze laan gekeken moet worden. Enerzijds door veranderde inzichten en anderzijds omdat er niet altijd duidelijke antwoorden gegeven kunnen worden over het hoe en waarom van de laan.
Met het ambitiedocument laten we zien dat er voldoende kansen liggen om de betekenis van de laan als groene verbindende ruimte, zowel ecologisch, ruimtelijk als sociaal, sterk te vergroten

De ambitie die we vanuit dit document voorstaan voor de Prinses Beatrixlaan wordt gesymboliseerd door een vlinderstrik; Drie karakteristieke delen, waarvan de som zich uit in één samenhangende identiteitsdrager van Rijswijk.

Het realiseren van deze ambitie betekent:
Dat het versnipperde beeld van de Prinses Beatrixlaan wordt omgebogen naar een heldere driedeling; landgoederenzone, centrumgebied, landschap van de Zweth;
Dat de stringente laanstructuur van de Prinses Beatrixlaan plaats maakt voor een groenstructuur die meer onderdeel is van het onderliggende landschap ;
Dat er vanuit ecologisch belang gezorgd moet worden dat de Prinses Beatrixlaan zowel een aaneengesloten ruimte vormt als als habitat kan functioneren;
Dat de Prinses Beatrixlaan een belangrijkere rol kan gaan vervullen als langzaam verkeer verbinding naar buiten en tussen de wijken;
Ook dat de Prinses Beatrixlaan een belangrijke regionale verkeersader blijft.

Met de ambitie om het groenste centrum van Nederland te realiseren (ie Bogaard Stadscentrum) ligt er op korte termijn al een prachtige kans om het hart van de ‘vlinderstrik’ te ontwikkelen. In de toekomst kunnen de twee vleugels daar mooi op aansluiten.
Een aanzet daarvoor is al gegeven vanuit het project Warmtelinq waarin de herinrichting van het groen voorsorteert op dit document.

Het bericht Prinses Beatrixlaan als stadscorridor verscheen eerst op Studio Marchel-Wim van Dongen.

WarmtelinQ start bij Vondelingenplaat in de Rotterdamse haven. Vanaf daar loopt de leiding via Vlaardingen, Schiedam, Midden-Delfland, Delft en Rijswijk tot in Den Haag. Onderweg komt er een aftakking ter hoogte van Delft, richting het Westland.

Bij de aanleg van dergelijke tracés is het enorm belangrijk een goede dialoog te voeren met alle betrokkenen. Het project roept namelijk veel vraagtekens op. Want is restwarmte nu wel zo duurzaam? En houd je hiermee juist niet ‘fossiele’ industrie in leven? En wat krijgen we er voor terug als het tracé eenmaal is aangelegd?

Met de inpassing van het tracé en de herinrichting die daarna plaatsvindt trekken we samen op met gemeente, belangengroepen en bewoners. Input van zowel gebruikers als specialisten op het gebied van groen, water, bodem en ecologie is essentieel voor het slagen van een dergelijk project.

En niet alles is heiligmakend. Want uiteindelijk is deze energie niet 100% schoon en zal de impact ondergronds en bovengronds soms zichtbaar blijven. Maar het is wel een project dan onderdeel is van een grote transitie in de manier waarop we bezig zijn met energie, denken over energie en gebruik gaan maken van energie.

Vanuit onze rol als landschapsarchitect verbinden en wegen we alle belangen zo goed mogelijk. Zo zoeken we aansluiting bij toekomstige ontwikkelingen die gaan plaatsvinden binnen gemeentes, zoals de centrumvernieuwing in Rijswijk en de aanleg van een dakpark in Vlaardingen.

Maar ook kijken we naar mogelijkheden om de ecologische kwaliteit van gebieden te verbeteren. Als er toch gegraven wordt om een leiding aan te leggen waarom dan niet meteen natuurvriendelijke oevers of paddenpoelen realiseren?

Wat enorm bevredigend is in dit soort projecten is om de ‘drive’ van alle betrokkenen te ervaren. Niet eerder in onze tijd is er zoveel besef geweest voor de noodzaak om te verduurzamen. Ook hier zie je in de afgelopen jaren een duidelijke transitie in denken. Erg mooi om hier deel van uit te mogen maken.

Het bericht Ruimtelijke inpassing WarmtelinQ verscheen eerst op Studio Marchel-Wim van Dongen.