Rond de Prinses Beatrixlaan spelen diverse grote ontwikkelingen die er voor zorgen dat er op een andere manier naar de betekenis van deze laan gekeken moet worden. Enerzijds door veranderde inzichten en anderzijds omdat er niet altijd duidelijke antwoorden gegeven kunnen worden over het hoe en waarom van de laan.
Met het ambitiedocument laten we zien dat er voldoende kansen liggen om de betekenis van de laan als groene verbindende ruimte, zowel ecologisch, ruimtelijk als sociaal, sterk te vergroten

De ambitie die we vanuit dit document voorstaan voor de Prinses Beatrixlaan wordt gesymboliseerd door een vlinderstrik; Drie karakteristieke delen, waarvan de som zich uit in één samenhangende identiteitsdrager van Rijswijk.

Het realiseren van deze ambitie betekent:
Dat het versnipperde beeld van de Prinses Beatrixlaan wordt omgebogen naar een heldere driedeling; landgoederenzone, centrumgebied, landschap van de Zweth;
Dat de stringente laanstructuur van de Prinses Beatrixlaan plaats maakt voor een groenstructuur die meer onderdeel is van het onderliggende landschap ;
Dat er vanuit ecologisch belang gezorgd moet worden dat de Prinses Beatrixlaan zowel een aaneengesloten ruimte vormt als als habitat kan functioneren;
Dat de Prinses Beatrixlaan een belangrijkere rol kan gaan vervullen als langzaam verkeer verbinding naar buiten en tussen de wijken;
Ook dat de Prinses Beatrixlaan een belangrijke regionale verkeersader blijft.

Met de ambitie om het groenste centrum van Nederland te realiseren (ie Bogaard Stadscentrum) ligt er op korte termijn al een prachtige kans om het hart van de ‘vlinderstrik’ te ontwikkelen. In de toekomst kunnen de twee vleugels daar mooi op aansluiten.
Een aanzet daarvoor is al gegeven vanuit het project Warmtelinq waarin de herinrichting van het groen voorsorteert op dit document.

Het bericht Prinses Beatrixlaan als stadscorridor verscheen eerst op Studio Marchel-Wim van Dongen.

De Groenvisie van Ridderkerk, getiteld ‘Groen is onze toekomst‘, is ontwikkeld als groeidocument. Niet een visie die over 5 jaar in een la belandt maar een visie die aanzet tot ontwikkelen en verspreiden van kennis over groen, waaronder het inzichtelijk maken van de waarde van groen. Daarnaast wordt ingezet op het aanleren van nieuwe werkwijzen met groen, zoals methodes voor herplant, en worden resultaten jaarlijks gemonitord.

Een concreet voorbeeld: waar nu sprake is van het conserveren van monumentale bomen, gaat gericht gewerkt worden aan het maken van toekomstige monumentaliteit. “Op welke plek kunnen nieuwe bomen komen die we minstens 200 jaar oud kunnen laten worden?”.

Voor Ridderkerk zijn zes ‘groene’ ambities geformuleerd. Een daarvan is de ambitie om de groenste gemeente van het eiland IJsselmonde te worden. De winst zit hem hier vooral in de kwaliteit en kwantiteit van het buurtgroen. Dit betekent onder meer anders kijken naar kap en herplant. Moet er een boom weg dan komt er een betere voor terug, of twee.

Een andere ambitie is het zorgen voor een rijke biodiversiteit. Niet door zomaar wat te vergroenen, maar te werken vanuit een visie op biodiversiteit. Bij elke project zal een ecoloog worden betrokken. Op basis van zijn visie moet elk project een waardevolle bijdrage gaan leveren aan het netwerk van samenhangende natuur.

Samen met bewoners en ondernemers gaat de gemeente de komende jaren actief aan de slag met de opgaven uit de visie. Hiervoor is met de vaststelling van de visie alvast 1.200.000 euro gereserveerd.

Download hier de visie:

Meer info is ook te vinden op www.ridderkerk.nl

Het bericht Visie op groen Ridderkerk verscheen eerst op Studio Marchel-Wim van Dongen.

De Kerkstraat is van oorsprong de verbinding tussen de dorpen Hendrik-Ido-Ambacht en Oostendam. De straat vormt onderdeel van de historische dijkenstructuur van het oostelijk deel van de Zwijndrechtse en fungeerde als dijk van het riviertje de Waal.

In de Gebiedsvisie Waalzone ( Hendrik Ido Ambacht, 2014) wordt het belang van de relatie tussen Kerkstraat en Waal duidelijk benadrukt. Daarbij wordt de relatie gelegd tussen Kerkstraat en Havenhoofd (Oostendam). De zone Kerkstraat-Havenhoofd wordt vanuit deze visie beter beleefbaar en beter toegankelijk.

Kansen pakken

In de afgelopen 5 jaar zijn er al diverse verbeterslagen gemaakt.

• De ligplaatsen zijn aangepakt
• Bootjes die niet meer werden gebruikt en/of waren gezonken zijn verwijderd
• De oevers zijn beter toegankelijk en beleefbaar gemaakt door aanbrengen van paden en de plaatsing van bankjes.
• Het ontwerp van het nieuwe Havenhoofd is in een ver gevorderd stadium

Maar er zijn ook zaken blijven liggen, waaronder:

• Het zorgen voor een veilige fietsverbinding over de Kerkstraat
• En de wens van de bewoners om de beeldkwaliteit van de weg als geheel aan te pakken

Het project Kerkstraat-Havenhoofd is dus nog niet af. Tegelijkertijd liggen er nieuwe kansen. Het project Havenhoofd is zich aan het ontwikkelen en kan als vliegwiel fungeren voor (wenselijke of nieuwe) ontwikkelingen aan de Kerkstraat.

Daarnaast is het project Dorpstraat, ook onderdeel van de Gebiedsvisie Waalzone, gerealiseerd. Alhoewel de gebiedsvisie geen relatie heeft gelegd tussen de gebieden Dorpstraat en Kerkstraat, is het ( alleen al vanuit historisch perspectief) interessant om te kijken of er een verband kan worden gelegd.

De vraag

Vanuit de gemeente kregen wij de vraag om voor het hele profiel van de Kerkstraat inzichtelijk te maken hoe tot afronding van dit visiedeel kan worden gekomen, rekening houdend met wensen van omwonenden en eventuele nieuwe kansen. Daarna zou het idee voor de Kerkstraat uitgewerkt moeten worden tot en met Definitief Ontwerp inclusief bestek en aanbesteding.

De gemeente heeft hierbij de volgende uitgangspunten benoemd:

1. De Kerkstraat wordt geen 30 km gebied
2. Er mogen geen vrachtwagens meer de Kerkstraat op
3. Er is behoefte aan bredere trottoirs, met name op plekken waar voor woningen nu erg weinig ruimte is
4. Een oplossing hoe de veiligheid voor de fietsters kan worden gewaarborgd (zoals fietsstroken)
5. Maatregelen om snelheid te beperken.

Resultaat

In samenspraak met de bewoners van de Kerkstraat hebben wij een nieuw profiel ontworpen wat recht doet aan het historische karakter van de straat en waarbij de relatie met de Waal wordt verbeterd. Trottoirs en parkeervakken worden uitgevoerd in gebakken klinkers. De rijbaan wordt voorzien van fietssuggestiestroken. Onderdeel van de herinrichting is tevens een opwaardering van het bestaande groen langs de route, het vernieuwen van het straatmeubilair en het vervangen van de bushokjes.

Info:

Type: ontwerp openbare ruimte
Opdracht: visie, schetsontwerp, voorlopig ontwerp, definitief ontwerp, bestek, aanbesteding
Uitvoering: 2020
Samenwerking met: HGCA (technisch tekenwerk en bestek), LAP landscape and urban design (vormgeving en impressies)

Het bericht Herinrichting Kerkstraat Hendrik-Ido-Ambacht verscheen eerst op Studio Marchel-Wim van Dongen.

Het Compaen VMBO is een school van ca. 600 leerlingen. Compaen is onderdeel van OVO-Zaanstad, een gemeenschap van 7 scholen binnen de gemeente Zaanstad.
Het Compaen is door de jaren heen uitgebreid met een aantal nieuwe gebouwen. Het schoolplein is hierdoor kleiner geworden en heeft zijn samenhang verloren. De entree naar de school is bovendien niet duidelijk zichtbaar. Vooral grijze hekken met stalen punten bepaalden de sfeer als je bij de school aankomt. Het plein zelf was grauw en grijs en bood weinig vermaak.

De directie van de school wilde niet alleen dat leerlingen trots zijn op wat ze bereiken maar ook trots zijn op waar ze elke dag heen gaan. Een schoolgebouw met alle faciliteiten kan dan niet zonder uitnodigend verblijfsplein.

We ontwierpen een plein met organisch gevormde verhoogde plantvakken van cortenstaal als verbindend element tussen de verschillende gebouwen. De plantvakken zijn voorzien van afwisselend korte en lange zitranden. Blikvanger is de apenrots of eigenlijk de apentronen. 2 grote fauteuils van beton met ruimte voor ca.50 leerlingen.
Het grondvlak van 30×30 tegels werd vervangen door een zandkleurig tapijt van betonklinkers, voorzien van een ruitpatroon in een lichtere tint. Het grondvlak neutraliseert de diverse kleuren die nu gebruikt worden in de gevels. De plantvakken zijn voorzien van vaste planten die een groot deel van het jaar kleur geven.

Realisatie fase 1: zomer 2017.
Verlichting: Modernista
Betonelementen: Struyk Verwo, Durbanis
Bestrating: MBI Beton
Beplanting: Lageschaar
Water: Join the Pipe

Foto’s eindbeeld: Henk Snaterse

Het bericht Schoolplein Compaen VMBO verscheen eerst op Studio Marchel-Wim van Dongen.

Het schoolterrein van Trias beslaat ruim 20.000 m2. De footprint van het gebouw is ongeveer 8300 m2. Slechts 10% van het perceel is op dit moment bruikbaar als schoolplein. De rest van het terrein gaat op aan monofunctionele gebieden met fietsparkeren (1400m2), water (1600m2), drassig gebied en oevers (3000m2) en parkeren. Daarbij komt nog dat grote delen van het schoolplein nu niet worden gebruikt omdat ze niet prettig zijn om te verblijven. Tussen de vleugels is het kil en donker en tussen de fietsen is geen ruimte. De enige plek om even te verblijven is bij de uitgang aan de oostzijde, een krappe plek voor de entree, zonder beschutting.

Visie
Door slim om te gaan met de beschikbare ruimte kan het plein een mooie aaneenschakeling worden van verschillend te gebruiken plekken. Zo stelden wij voor de ruimtes tussen de vleugels thematisch in te richten en te verbinden met het aanliggende water. De oostzijde van het gebouw zal worden ingericht als welkomstplein. Waar het gebouw zich nu presenteert met overal ‘fietsen voor de deur’, wordt deze nieuwe hoofdentree de centrale ruimte van de school, waar binnen en buiten straks naadloos in elkaar over lopen.

De fietsen zelf nemen een groot deel van het huidige plein in beslag. Door het fietsparkeren slim te groeperen en ruimte te laten voor bewegen tussendoor, wordt een nu ‘vervelend gegeven’ een fijne groene plek. Het plein wordt aangekleed met mooie, sprekende objecten die uitnodigen tot gebruik. Bestaand meubilair wordt waar mogelijk hergebruikt.

Het ontwerp voor het schoolplein wordt gerealiseerd in augustus 2017. De beplanting volgt in het najaar van 2017.

Het bericht Schoolplein Trias VMBO verscheen eerst op Studio Marchel-Wim van Dongen.

Met de vernieuwing van het schoolgebouw is het schoolplein weliswaar ook vernieuwd maar mist het de hoogwaardige uitstraling die in het gebouw wel wordt ervaren.
Tevens blijkt het gebouw in de pauzes erg druk. Het plein nodigt duidelijk niet uit om even naar buiten te gaan waardoor 700 leerlingen een plek binnen zoeken.

De directie van het Zuiderzeecollege heeft Studio Marchel-Wim van Dongen gevraagd een ontwerp te maken voor het bijbehorende 4.000m2 grote schoolplein.

Samen met leerlingen en docenten werkten wij aan een prachtig representatief en goed gebruikt schoolplein.

We ontwierpen een compositie van gecoate aluminium plantvakken (gemaakt door Adezz) met geïntegreerde zitbanden (Struyk-Verwo). Het plein werd hiermee niet alleen een stuk groener maar nodigt nu veel meer uit tot samen zijn. De plaatsing van de bakken zorgt voor een grote variatie aan zitplekken; met kleine of grote groepen, in de schaduw of in de zon.

Robuuste picknickbanken van Durbanis maken het buitenverblijf compleet.

Realisatie: zomer 2017.

Het bericht Ontwerp schoolplein Zuiderzeecollege Zaandam verscheen eerst op Studio Marchel-Wim van Dongen.

De Banne is één van de vier uitbreidingswijken in Amsterdam-Noord die in de jaren zestig en zeventig zijn ontwikkeld. Het Koopvaardersplantsoen is de centrale ruimte binnen de Banne Zuid. Oorspronkelijk omgeven door typische stempelbouw van vier lagen gaf het Koopvaardersplantsoen licht en ruimte aan de buurt. Daarnaast fungeerde het plantsoen als belangrijk sociaal centrum van de buurt met sportvelden, een school en een kerkgebouw. De groene inrichting was sober, met grote grasvlakken en randen van inheems bosplantsoen.
In de loop van de jaren negentig kreeg de Banne, zoals veel wijken uit de zestiger jaren, te maken met een aantal structurele problemen. De eenzijdige inkomenssamenstelling (veroorzaakt door een overmaat aan woningen voor lage inkomens), het toch wel achterhaalde stedenbouwkundige concept en de verouderde woningplattegronden zorgde voor een uitvlucht van bewoners en daardoor afnemende sociale cohesie.
In 1998 is het wijkplan “Op de bres voorde Banne” opgesteld om de neerwaartse spriaal voor Banne-Zuid te doorbrekend. Het hieruit volgende Plan van Aanpak is in 2003 vastgesteld door de deelraad.
Het Plan van Aanpak voor de Banne is een integraal plan op basis van 3 pijlers.
Het voorziet in de fysieke van de Banne door de sloop van ruim duizend woningen en de realisatie van ruim 1300 nieuwe woningen en nieuwe voorzieningen. Langs de IJdoornlaan is sprake van verdichting, terwijl in de Banne-Zuid juist sprake is van verdunning. De sociale pijler betreft zowel het vernieuwen en uitbreiden van (gebouwde) sociale voorzieningen, alsook een continu stimuleringsprogramma met tal van activiteiten om leefbaarheid, veiligheid en ontwikkelingskansen voor de bewoners te vergroten. De economische pijler richt zich op bevordering van de bedrijvigheid en verhoging van de arbeidsparticipatie in de Banne.
Aan de westzijde van het Koopvaardersplantsoen zijn de flats gesloopt en vervangen door rijtjes eengezinswoningen aan stadsstraatjes haaks op het plantsoen. Direct aan de groene ruimte worden 36 stadsvilla’s gerealiseerd. Hier wordt straks ‘aan het park’ gewoond.
De positie van het plantsoen verandert mee. Niet langer is het een groene ruimte die tegenwicht moet geven aan grote bouwblokken en met groene uitlopers licht en lucht geeft in de wijk. Veel meer zal het plantsoen moeten zoeken naar intimiteit en samenhang die aansluit bij zijn nieuwe omgeving.
De oorspronkelijke bebouwing van het plantsoen met school en kerkgebouw is verdwenen. De school heeft een nieuwe plek aan de rand. Hierdoor is de oppervlakte van het groen in zijn totaliteit straks gelijk gebleven. De ruimte is smaller doordat nieuwbouwblokken in het plantsoen staan maar de groene ruimte is ononderbroken.
Het nieuwe Koopvaardersplantsoen wordt vormgegeven samen met de nieuwe bewoners van Banne-Zuid. We zoeken naar een invulling die past bij het nu en gebruiken hierbij de kwaliteit die is gebleven. De honderden zestig jaar oude bomen geven een prachtige basis.

Het bericht Revitalisatie Koopvaardersplantsoen Amsterdam verscheen eerst op Studio Marchel-Wim van Dongen.

De invulling van het speelplein bestaat vooral uit spelaanleidingen van en met natuurlijke materialen: boomstammen, water, zand, touw, wilgentenen, etc. Op het plein is een grote verhoogde moestuin met zitruimte gerealiseerd. Hier kan worden geëxperimenteerd met kleur, geur en smaak. Het ontwerp van het speelplein pakt de vormentaal van de binnengevel op om een spannend, informeel groen schoolplein te maken met zo veel mogelijk natuurlijk spelen.

De beleving en de mogelijkheden van het plein sluiten op een eigen wijze aan op het onderwijskundig concept van de brede school: het bieden van een betekenisvolle, stimulerende leeromgeving.
Het speelplein van IKC NoordRijk is open voor alle kinderen uit de buurt. Zij kunnen hier samen spelen en deelnemen aan activiteiten die worden begeleid door de medewerkers van Stichting SPIN

Opdracht: Ontwerp VO en DO
Opdrachtgever: Antea realisatie

Het bericht Groen schoolplein IKC Noordrijk Amsterdam verscheen eerst op Studio Marchel-Wim van Dongen.

Studio Marchel-Wim van Dongen is gevraagd het ontwerp van de buitenruimte voor de hele woonwijk te verzorgen.

Visie
Het plan van Baanhoek-West leunt sterk op de onderliggende landschappelijke structuur waardoor in de uiteindelijke situatie het poldergevoel op verschillende schaalniveaus voelbaar blijft. De nieuwe wijk sluit hierbij aan op de voor Sliedrecht zo kenmerkende relatie met het rivierenlandschap. De sfeer die de nieuwe wijk moet gaan uitstralen is die van ‘een tuinstad in een modern jasje’.
Voor de inrichting van de openbare ruimte van Baanhoek-West wordt zoveel mogelijk aangesloten bij de identiteit van de tuinstad vertaald naar de wijkdelen. Hierbij wordt gestreefd naar een inrichting die recht doet aan het voor Sliedrecht zo kenmerkende karakter van ingetogenheid en landschappelijke herkenbaarheid.

Dit houdt in:

• -Veel aandacht voor de afwerking van de grenzen tussen privé en openbaar en tussen privé en prive
• -Duurzame materialen
• -Terughoudende kleurstellingen
• -Eenduidig materiaalgebruik
• -Zo min mogelijk differentiatie
• -Architectuur spreekt
• -Groen verbindt

Bij de inrichting wordt onderscheid gemaakt in de volgende bouwstenen:

De externe buitenruimte
Parkzones inclusief bovenwijkse infrastructuur als groene ruggengraat met een eigen vormentaal.

De interne buitenruimte
4 Wijkthema’s; Eilanden, Ovaal, Veld en Weilanden. Elk met een eigen vormentaal.
Onderverdeling per wijkdeel in straten, (groen-)plekken en accenten.

Het bericht Openbare ruimte Baanhoek-West Sliedrecht verscheen eerst op Studio Marchel-Wim van Dongen.

Het bericht Openbare ruimte wijk Stadspark ‘s-Heerenberg verscheen eerst op Studio Marchel-Wim van Dongen.